Lange-armensyndroom
Voor veel mensen begint het met het beruchte ‘lange-armensyndroom’: ineens hou je je smartphone iets verder. Je merkt dat je vaker fronst in de supermarkt. Of je vrienden beginnen te lachen omdat jij wéér de menukaart schuin onder een lamp moet houden om de cijfertjes en lettertjes te kunnen lezen. Herkenbaar? De oorzaak is je ooglens die haar soepelheid verliest en minder goed kan scherpstellen.
Eerste symptomen
Of je nu al een bril draagt of niet, tussen je 35ste en je 45ste kan je stilaan last krijgen van: wazig zicht op een normale leesafstand, moeite met focussen op korte afstand, oogstress met vermoeide ogen tot gevolg, hoofdpijn bij langdurig werken aan taken op korte kijkafstand, of behoefte aan meer licht, vooral bij het lezen.
Unifocale glazen voor ver worden dan stilaan ontoereikend en een leesbril beperkt zich enkel tot leesafstand, waardoor je in beide gevallen inboet aan comfort en helderheid van je algemeen zicht. En dit terwijl multifocale glazen nog een brug te ver lijken.
Stijn (42) herinnert zich het moment nog goed. “We zaten op restaurant met vrienden. Ik kreeg de wijnkaart en begon onbewust mijn armen te strekken om ze te kunnen lezen. Toen besefte ik: het is zover, ik zal moeten ‘brillen’. Ik ging langs bij een opticien die met een goeie oplossing kwam: brillenglazen die op alle kijkafstanden hielpen, zonder dat ik eraan moest wennen. Ik had écht niet door hoe vermoeid mijn ogen waren. Dankzij mijn nieuwe bril vragen eenvoudige taken opnieuw minder visuele inspanning en zie ik weer alles zoals voordien, zelfs het wijndomein op de kaart (lacht).”
